سبد خرید
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

حساب کاربری

یا

حداقل 8 کاراکتر

66228888021

با ما در تماس باشید

فولاد قالب پلاستیک 1.2312

  • واحد کالاکیلو گرم
  • سایز

    40 تا 100 میلی متر

  • محل تحویل

    تهران

معرفی فولاد 1.2312

فولاد 1.2312 که با نام P20+S نیز شناخته می‌شود، یک فولاد ابزار کم کربن با  مقدار کروم بالا است که به طور گسترده در صنعت استفاده می‌شود. عنوان «1.2312» به استاندارد اروپایی EN ISO 4957 برای فولاد ابزارها اشاره دارد. این فولاد در واقع نسخه اصلاح شده‌ای از فولاد 1.2311 (P20) است که با افزودن گوگرد (S) برای ماشین‌کاری ارتقا یافته است. این فولاد از رده فولادهای آلیاژی قالب پلاستیک بوده و به علت قابلیت تراشکاری یا ماشین‌کاری خوب از این فولادها برای تولید قالب‌های پلاستیک و ملامین استفاده می‌شود. ترکیب شیمیایی فولاد 1.2312 به شرح زیر است:

 

جدول 1 ترکیب شیمیایی 1.2312

کربن (٪) کروم (٪) مولیبدن (٪) سیلیکون (٪) منگنز (٪) فسفر (٪) گوگرد(٪)
C Cr Mo Si Mn P S
0.45-0.35 2.1-1.8 0.25-0.15 0.2-0.4 1.3-1.6 0.0-0.03 0.05-0.1

 

برخی از ویژگی‌های فیزیکی این فولاد در دمای محیط به قرار زیر است:

 

جدول 2 ویژگی‌های فیزیکی و مکانیکی

چگالی (g/cm3) 7.83
رسانایی حرارتی (20°C) (W/mk) 33.3
ضریب انبساط گرمایی (1/k * 10-6) (100-700) 14.7-11.7
ضریب کشسانی (10 * N/mm2) 210
مقاومت الکتریکی (Ohm mm2 /m) 0.19
ظرفیت گرمایی ویژه (J/g.K) 0.46

 

میزان سختی در دماهای مختلف تمپرینگ در جدول زیر آمده است:

 

 جدول 3 دمای تمپرینگ (°C) و سختی (HRC)

دما 100 200 300 400 500 600 700
سختی 51 50 48 46 42 36 28

 

فولاد 1.2312 می‌تواند تحت فرآیندهای عملیات حرارتی مختلف برای دستیابی به خواص مطلوب قرار گیرد. روش‌های معمول عملیات حرارتی عبارتند از:

 

جدول 4 فرایند‌های اعمال شده بر فولاد 1.2312

دما (°C) خنک‌سازی
آنیل (annealing) 710-740 به آرامی در کوره
آنیل رفع تنش (Stress Relief Annealing) 650 (یک تا دو ساعت در این دما) به آرامی در هوا
سخت‌کاری (Hardening) 880-830 حمام گرم (180-220 درجه سانتی‌گراد)
تمپرینگ (Tempering) جدول 3 ---
دمای فورجینگ 1050-850 ---

 

فولاد 1.2312 معمولاً در شرایط از پیش سخت شده و تمپر شده عرضه می‌شود به همین دلیل فرآیند عملیات حرارتی آن ساده است. محدوده سختی آن تقریباً 28-32 HRC (مقیاس سختی راکول) است. با این حال، عملیات حرارتی بیشتر را می‌توان برای دستیابی به سطوح سختی خاص یا اصلاح خواص فولاد با توجه به الزامات و نیازهای خود انجام داد. مراحل عملیات حرارتی معمول برای فولاد 1.2312 ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

 عملیات حرارتی فولاد فولاد 1.2312

 

پیش گرم کردن

 گرم کردن فولاد را تا دمای حدود 600-700 درجه سانتی‌گراد.

 

آستنیته کردن

فولاد از پیش گرم شده را بیشتر تا محدوده دمایی 850-880 درجه سانتی‌گراد گرم می‌کنیم و آن را در این دما برای مدت زمان مشخصی نگه می‌داریم تا از تبدیل کامل به آستنیت اطمینان حاصل کنیم.

 

کوئنچ

 سرد کردن سریع فولاد در یک محیط کوئنچ مناسب مانند روغن یا هوا برای رسیدن به سختی مطلوب.

 

تمپرینگ

 فولاد خاموش شده را مجدداً تا محدوده دمایی مورد نظر خود گرم می‌کنیم و آن را در این دما برای مدت زمان مشخصی نگه می‌داریم تا تنش‌های داخلی کاهش و چقرمگی بهبود یابد.

در کل نباید فراموش کنیم که همه این مطالب در شرایط فرضی است. بهترین کار مشورت با متالورژیست یا تأمین‌کننده فولاد برای اطمینان از عملیات حرارتی مناسب برای فولاد 1.2312 است.

 

نمودار 1 نمودار ویژگی‌های مکانیکی بر مبنای دمای تمپرینگ (منبع)

 

ویژگی فولاد 1.2312

 

ماشین‌کاری

 همان‌طور که گفته شد این فولاد به دلیل ماشین‌کاری عالی خود شناخته شده است. افزودن گوگرد از آنجایی که باعث کاهش احتمال شکستگی و سایش ابزار در طول عملیات برش می‌شود ماشین‌کاری را آسان‌تر می‌کند می‌شود. این عملیات مانند فرز، سوراخ‌کاری و تراشکاری به تولید موثر قالب‌های مورد نظر کمک می‌کند.

 

چقرمگی

 فولاد 1.2312 چقرمگی و مقاومت ضربه‌ای خوبی را از خود نشان می‌دهد، که خواص بسیار مهمی برای مقاومت در برابر تنش‌ها و کرنش‌هایی است که در طی فرآیندهای قالب‌گیری تزریقی یا ریخته‌گری تحت فشار قرار می‌گیرند.

 

مقاومت سایشی

 این فولاد دارای مقاومت سایش خوبی است و تضمین می‌کند که قالب می‌تواند در برابر نیروهای سایشی اعمال شده توسط مواد پلاستیکی یا مذاب مقاومت کند.

 

پولیش‌پذیری

 فولاد 1.2312 قابلیت پولیش خوبی دارد و سطح صاف و با کیفیتی روی قطعات پلاستیکی قالب گیری شده ایجاد می‌کند.

 

پایداری ابعادی

 این فولاد دارای ثبات ابعادی عالی است که برای حفظ دقت قالب در طول تولید ضروری است.

 

قابلیت جوش‌کاری

 فولاد 1.2312 جوش پذیری خوبی از خود نشان می‌دهد. می‌توان آن را با استفاده از تکنیک‌های معمولی جوشکاری، مانند جوشکاری قوسی یا گاز تنگستن (GTAW/TIG) جوش داد. با این حال، برای به حداقل رساندن خطر ترک خوردگی و دستیابی به کیفیت جوش مطلوب پیش گرم کردن و عملیات حرارتی پس از جوش را توصیه می‌شود.

 

مقاومت در برابر خوردگی

 فولاد 1.2312 مقاومت خوردگی متوسطی دارد. با این حال، توصیه شده است که با اعمال پوشش‌های سطحی مناسب یا استفاده از مواد مقاوم در برابر خوردگی، به ویژه هنگام کار با مواد پلاستیکی خورنده یا در محیط‌هایی با رطوبت بالا یا در معرض مواد شیمیایی، از فولاد در برابر خوردگی محافظت شود.

 

کاربرد فولاد 1.2312

فولاد 1.2312 به دلیل ترکیب مطلوبی از خواص، در زمینه‌های مختلف صنعت تولید کاربرد دارد، از جمله:

 

قالب‌های پلاستیکی

از این فولاد به طور گسترده برای ساخت قالب‌های تزریق پلاستیک، به ویژه برای تولید قطعات پلاستیکی بزرگ و پیچیده استفاده می‌شود. ماشین‌کاری عالی و مقاومت سایشی بالا این فولاد را به انتخابی ارجح برای چنین کاربردهایی تبدیل کرده است.

 

قالب‌های ریخته‌گری تحت‌فشار

 از فولاد 1.2312 در تولید قالب‌های ریخته‌گری استفاده می‌شود که برای تولید قطعات فلزی از طریق تزریق فشار بالای فلز مذاب استفاده می‌شود. چقرمگی و مقاومت در برابر سایش این فولاد را برای مقاومت در برابر تنش‌های حرارتی و مکانیکی که در طی فرایند ریخته‌گری تحت فشار وجود دارد مناسب می‌کند.

 

نمونه اولیه

 ماشین‌کاری و پولیش‌پذیری فولاد 1.2312 آن را برای تولید قالب‌های نمونه اولیه مناسب می‌سازد.

 

قالب‌های اکستروژن

 می‌توان از آن در ساخت قالب‌های اکستروژن مورد استفاده در فرایندهایی مانند اکستروژن پروفیل پلاستیکی یا اکستروژن ورق (sheet extrusion) استفاده کرد.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که فولاد 1.2312 مزایای زیادی برای ساخت قالب‌ها ارائه می‌دهد، عملیات حرارتی و نگهداری مناسب برای اطمینان از عملکرد بهینه و طول عمر بسیار مهم است؛ لذا مشورت با تأمین‌کننده‌های فولاد یا متخصصان مواد مجدد توصیه می‌شود.

 

بررسی فولاد 1.2312

به طور کلی، فولاد 1.2312 یا P20+S یک فولاد ابزار پرکاربرد با خواص مطلوب است که در رده فولادهای قالب پلاستیک قرار می‌گیرد. همان‌طور که این نام مشخص است از این فولاد برای ساخت قالب پلاستیکی استفاده می‌شود. از جمله ویژگی‌های این فولاد ترکیبی از ماشین‌کاری، چقرمگی، مقاومت سایشی و پایداری ابعادی خوب است که آن را به یک انتخاب محبوب در صنعت تولید تبدیل می‌کند. اما هنگام کار با 1.2312 باید ملاحظاتی را نیز در نظر گرفت از جمله: 

 

سختی محدود

 این فولاد معمولاً در شرایط از پیش سخت شده و تمپر شده با محدوده سختی تقریباً 28-32 HRC عرضه می‌شود. در حالی که این سطح سختی برای بسیاری از کاربردها مناسب است، ممکن است برای کاربردهای خاص با سایش یا ضربه زیاد کافی نباشد. در چنین مواردی، فولادهای ابزار جایگزین با سختی بالاتر ممکن است مناسب‌تر باشند.

 

حساسیت به خوردگی

 اگرچه فولاد 1.2312 مقاومت خوردگی متوسطی دارد، اما در برابر محیط‌های خورنده مقاومت بالایی ندارد. لذا باید از پوشش‌های سطحی مناسب استفاده شود.

 

عملکرد محدود در دمای بالا

این فولاد برای کاربردهای با دمای بالا طراحی نشده است. بدین ترتیب هنگامی که برای مدت طولانی در معرض دماهای بالا قرار می‌گیرد، ممکن است سختی و استحکام خود را از دست بدهد.

 

در آخر نیز این فولاد نیز ممانند هر فولاد دیگری احتیاج به تعمیر و نگهداری و مراقبت دارد. تمیز کردن منظم، روغن‌کاری و بازرسی قالب برای جلوگیری از آسیب، سایش یا آلودگی ضروری است. علاوه بر این، ذخیره‌سازی مناسب در یک محیط کنترل شده برای جلوگیری از زنگ‌زدگی یا سایر اشکال تخریب نیز دارای اهمیت است. به همین دلیل ما همیشه پیشنهاد می‌دهیم که با یک متالورژیست، مهندس ابزار یا تأمین‌کننده فولاد برای کاربردهای خاص خود مشورت کنید. این افراد می‌توانند تعیین کنند که آیا فولاد 1.2312 مناسب‌ترین انتخاب برای شماست یا خیر. پس برای اطلاعات بیشتر تنها کافی است از طریق وب‌سایت فولاد یگانه تهران با کارشناسان ما جهت دریافت مشاوره‌های متناسب با نیاز شما و اطلاع از فروش در ارتباط باشید.